Wat een super mooie dag moest worden eindigt voor Dylan bij de eerste hulp in Zutphen .
Wat is nou het geval...... eerst was er niet veel aan de hand met hem, hij klaagde weliswaar over wat buikpijn.
Toch met z'n allen op pad gegaan.
Het was naar omstandigheden een mooie dag, totdat Dylan's buikpijn erger begon te worden en hij op het eind niet meer rechtop kon lopen.
De vermoedens waren al gauw " een blindedarmontsteking "
Mijn arme schat had echt super veel pijn en smeekte zijn grote broer Kevin om hem naar Zutphen te brengen.
Zo gezegd zo gedaan😢 en moeders zit hier nu met gemengde gevoelens.... Ze had graag mee gewild.
Kevin heeft me beloofd om me op de hoogte te houden.
Ondanks deze vervelende gebeurtenis heb ik toch nog een paar mooie foto's kunnen maken
Ff een update over Dylan.....
De symptomen zijn inderdaad van een blindedarmontsteking alleen willen ze het zeker weten dus hebben ze net een ct scan gemaakt.
Omdat wachten zo lang duurt heb ik me gestort in mijn fotogalerij op mijn mobiel.
Hier komen nog een paar foto's van vandaag Hulsbeekdag 10 april 2016 met Ed Kevin Merima en arme Dylan
Met dat ik dit aan het typen ben krijg ik bericht dat hij nu zo geopereerd wordt...... toch de blindedarm
Pppppfffff wat een korte nacht.
Ik gisteravond maar wachten op het bericht dat Dylan goed uit de narcose is gekomen........ eindelijk zo rond half 1 kwam het bericht dat hij zelf naar kevin had gebeld om te vragen of hij nog ff wat spullen kon brengen.....
En dan moet je nog proberen in slaap te komen na zo'n roerige dag/avond/nacht......... nou hier zit ik dan 😪😌😏😵😩
Als ik van mijn werk kom ga ik als een speer richting Dylan waarna ik waarschijnlijk bij thuiskomst als een dweil in mekaar zak, maar dat heeft deze bezorgde moeder er wel voor over.
Nou ff snel mijn melk opdrinken en dan de schoenen aan en richting mijn werk.... .
Toedels 💋💋💋
Mijn kind is weer thuis......☺😊😀😁😃😄😆 (net ff een knuffel gebracht en wat lekkers natuurlijk)
Tegenwoordig gaat het gewoon super snel.
Toen ze mij 100 jaar geleden van mijn blindedarm beroofden heb ik zeker de hele week mogen blijven ( ik denk nu eigenlijk dat ze van plan waren om me nog meer leeg te roven, maar daar heeft natuurlijk mijn moeder een stokje voor gestoken en heeft me gewoon ontvoerd uit dat ziekenhuis )
In iedergeval ben ik blij dat mijn zoon weer lekker in zijn eigen bedje ligt vanavond
Reactie plaatsen
Reacties